ชางเริ่มชกมวยสากลอาชีพเมื่อ 29 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2535 ชนะน็อค กัง บุงฮัก ยก 2 จากนั้นชกชนะรวดจนได้แชมป์มวยสากลของเกาหลีใต้รุ่นจูเนียร์ฟลายเวทเมื่อ 18 กันยายน พ.ศ. 2536 ชนะน็อค ลี วุกกี ยก 3 จากนั้นได้ครองแชมป์ OPBF รุ่นจูเนียร์ฟลายเวทเมื่อ 15 เมษายน พ.ศ. 2537 ชนะน็อค คิม โอกอน ยก 8 ป้องกันตำแหน่งไว้ได้ 3 ครั้ง จากนั้นได้ชิงแชมป์โลกรุ่นฟลายเวทของสมาคมมวยโลกเมื่อ 14 มกราคม พ.ศ. 2539 แต่เป็นฝ่ายแพ้คะแนนแสน ส.เพลินจิตไป

หลังจากชิงแชมป์โลกไม่สำเร็จ ชางขึ้นชกชนะรวดอีก 4 ครั้งใน พ.ศ. 2539 จากนั้นหยุดชกไปใน พ.ศ. 2540 เกือบตลอดปี ก่อนจะขึ้นชกอีกครั้งเมื่อ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2540 ชนะน็อค แรนด์ วิลลามอร์ ยกแรก หลังจากนั้น ชางขึ้นชกตัดเชือกเพื่อหาผู้ชนะขึ้นเป็นรองแชมป์โลกอันดับ 1 รุ่นฟลายเวทของสภามวยโลกกับกาบริเอล มิรา ในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2541 ซึ่งชางสู้กับมิราได้อย่างเหนียวแน่นก่อนจะแพ้คะแนนไปแม้ว่าชางจะเป็นฝ่ายแพ้ แต่ในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2541 ชางได้ชิงแชมป์โลกรุ่นฟลายเวทของสภามวยโลกกับฉัตรชัย อีลิทยิม ซึ่งชางเป็นฝ่ายแพ้น็อคในยกที่ 5